دنیای من و آرنیکا

اول سلام به همه دوستای مهربونی که من و آرنیکا لطف داشتند...میدونم غیبتم طولانی شده شرمنده... آرنیکای نازم روز به روز بزرگتر میشه و من اینو هر روز حس میکنم...این مدت سرمون شلوغ بود...البته نمیخوام آپ نکردنمو توجیه کنم ولی خب چه میشه کرد...گاهی واقعا با وجود شیطنتهای آرنیکا حس نوشتن ندارم...   نمیخوام غر بزنم ولی واقعا بچه داری اونم از نوع شیطونش سخته...حس میکنم دیگه اصلا مال خودم نیستم و شخصیت من الان فقط مامان آرنیکاست.ولی خداروشکر که یه دختر سالم و دوست داشتنی دارم.این روزا همش خسته ام.گاهی صبرم رو از دست میدم و بدجوری سر آرنیکا داد میکشم و دعواش میکنم و البته بعدش هم یجورایی پشیمون میشم چون هنوز خیلی کوشولوئه... &n...